Pripremite hranu u našem posuđu
Porcelan kroz vekove Naziv porcelan prvi je upotrebio mletački trgovac Marko Polo u svojim memoarima 1298. godine u Đenovi, zadivljen lepotom kineskog posuđa, čija su ga prefinjenost i providna belina podsetili na školjke koje su u Italiji poznata pod nazivom porceleta (porcelletta). Na engleskom govornom području, porcelan se i danas naziva „čajna” , ukazujući na to da potiče iz Kine. Prvi, takozvani primitivni porcelan, zna se da je nastao slučajno i to baš u Kini, prilikom pečenja grnčarije, još u 16. veku pre n. e., a nastanak pravog, belog porcelana vezuje se za period vladavine dinastije Tang (618–907).
Kinezi su vekovima usavršavali tehnike pečenja, ukrašavanja i glaziranja porcelana, ljubomorno čuvajući tajnu njegove proizvodnje. Prve komade porcelana u Evropu je doneo Vasko da Gama u 15. veku. Retke i skupe primerke tada su mogli da priušte jedino pripadnici bogatih kraljevskih kuća. Evropljani su se uzalud trudili da otkriju tajnu pravljenja porcelana, za kojim je potražnja stalno rasla. U 17. veku trgovački brodovi su sa Dalekog Istoka dovozili na hiljade tanjira, činija i šoljica, ali ni to nije bilo dovoljno da pokrije potrebe evropske gospode koja je je želela da otmena pića od sastojaka koji su pristigli iz dalekih krajeva – čaj, kafu i kakao, ispija iz isto tako otmenog posuđa i servisa.
Tek kada su i na evropskom tlu pronađene zalihe kaolina, fine gline koja je osnovni sastojak potreban za pravljenje porcelana, počela je proizvodnja porcelanskih servisa za rucavanje i posuđa i na starom kontinentu. Saksonski knez Avgust Silni, želeći da napravi zlato, zatvorio je mladog alhemičara Johana Fridriha Betgera u svoj zamak Albrehtzburg.